I znowu czerwiec.I wiatr,i ty

I znowu czerwiec.I wiatr,i ty

I znowu szczęście,i bzy,i łzy,

I znowu,jakby sen śniony za młodu.

Gałązka dawno umarłego drzewa

I obłok płynie,i ptak śpiewa,

I słońce taje w nieba róż,

I drzwi otwarte: wejdź,wejdź już!

I stajesz w progu! Masz skrytą twarz,

Cienka ręka oczy zasłania,

Jeśli coś nie jest twoim- wszystko masz

W tym wierszu spóźnionego spotkania.

/Jarosław Iwaszkiewicz/