Gdy piosenka szła do wojska (Powołanie)

Ah, czemu wiatr od świtu śpiewa,
Dlaczego to po lasach nucą drzewa?
Piosenka w długą drogę rusza - raz i dwa!
Piosenka przed komisją stanie,
Bo ma do wojska powołanie,
Do wojska powołanie wielkie ona ma.

Tam za nią wezmą się lekarze,
I tam dopiero się okaże,
Czy wszystko jest na medal i czy wszystko gra?
Przed nimi nic się nie ukryje,
Słuchają, jak jej serce bije,
I - marsz do wojska! Kategoria A!

Ref.:
Gdy piosenka szła do wojska,
To śpiewała cała Polska,
Bo piosenka szła do wojska, jak na pierwszy bal.
Grały skrzydła samolotom,
Nawet w czołgu śpiewał motor,
Na strzelanie szła z piechotą - cel i pal!

Na służbie była dniem i nocą
I żyję się śpiewająco.
Jak gdyby w wojsku już służyła nie od dziś.
A na dworcu zamiast gorzko płakać -
Dziewczyna śpiewa do chłopaka,
Bo jak do wojska - to z piosenką iść!

Ref.

Bo próżne wszelkie udawania,
Do wojska gdy się powołanie,
Do wojska powołanie wielkie gdy się ma -
Tak było i z piosenką -
Dziś starczy skinąć ręką
Do wojska z końca świata, też by szła i szła!

I duma ją rozpiera,
Że nawet sam Generał -
Ją osobiście zna!

Muz. Katarzyna Gaertner,
 sł. Ernest Bryll